6 Οκτ 2008

Λίγα λόγια για το ταξίδι

Το Σεπτέμβρη του 2008 η Σχολή Υπαίθριων Αθλημάτων magitsis.gr οργάνωσε την αποστολή ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ 2008, μια ποδηλατική διαδρομή που ένωσε τα τέσσερα ακραία σημεία της ελληνικής γης: το Ορμένιο του Έβρου στο βορρά, το Πύθιο στην ανατολή, τη Σαγιάδα της Θεσπρωτίας στη δύση και το Ταίναρο της Πελοποννήσου στο νότο. Η πορεία διέσχισε το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής χώρας, καλύπτοντας μια απόσταση 2606 χιλιομέτρων σε 27 μέρες. Το μεγάλο ταξίδι ξεκίνησε στις 5 Σεπτεμβρίου από το ακριτικό Ορμένιο του Νομού Έβρου στα βουλγαρικά σύνορα, πέρασε από το Πύθιο στα τουρκικά σύνορα και κατευθύνθηκε δυτικά. Διέσχισε όλη τη βόρεια Ελλάδα, περνώντας επιπρόσθετα από χαρακτηριστικά σημεία της ελληνικής φύσης όπως το Πόρτο Λάγος, τα παρθένα δάση της Ροδόπης (δάση ερυθρελάτης, σημύδας κλπ.), η Κερκίνη, η Δοϊράνη, οι Πρέσπες. Περάσαμε τα ψηλά βουνά της Δυτικής Μακεδονίας, φτάσαμε μέχρι το δυτικότερο σημείο της Ελλάδας (Σαγιάδα), στραφήκαμε νότια διασχίζοντας ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα από τη Θεσπρωτία μέχρι τη Μεσσηνία, περάσαμε όλη τη Δυτική και την Ανατολική Μάνη μέχρι το Ταίναρο, περάσαμε τα βουνά της ορεινής Κεντρικής Πελοποννήσου, περάσαμε από το Αίγιο απέναντι στη Στερεά Ελλάδα στον Άγιο Νικόλαο, από το Γαλαξείδι και την Ιτέα, ανεβήκαμε την Γκιώνα, κατεβήκαμε τον Μπράλο και περνώντας από τη Λαμία καταλήξαμε στην πατρίδα μας την Αγριά της Μαγνησίας.

Οι Ελληνικοί Ορίζοντες ήταν η μεγαλύτερη ποδηλατική αποστολή που οργανώθηκε στην Ελλάδα, με αναβάσεις που ξεπέρασαν τα 17 χιλιόμετρα συνολικά σε υψομετρική διαφορά. Συνολικά 5 ποδηλάτες συμμετείχαν στην πορεία: οι τρείς Αγριώτες Γιάννης Γ. ετ. 47 Νίκος Μ. ετ. 36 και Γιώργος Ρ. ετ. 20, ο Σάκης Μ. ετ. 59 από τη Δράμα, και ο Σταμάτης Α. ετ. 45 από το Μαρκόπουλο Αττικής. Ένας ποδηλάτης (Γιάννης Γ.) εκτέλεσε ολόκληρη τη διαδρομή από την αρχή μέχρι το τέλος της.

Αυτός ο μοναδικός τρόπος ταξιδιού ήταν για μας μια ξεχωριστή εμπειρία. Μάς έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά την ελληνική φύση με έναν ανεπανάληπτο τρόπο, να θαυμάσουμε το καταπληκτικό περιβάλλον της χώρας μας, να γνωρίσουμε τόπους και ανθρώπους με την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους, να ασκηθούμε, να ζήσουμε τις πιο ξέγνοιαστες διακοπές που μπορεί κάποιος να απολαύσει και να γυρίσουμε γεμάτοι υγεία και υπέροχες αναμνήσεις που δεν είχαν το προηγούμενό τους. Η μόνη ατυχία μας ήταν ένας εξαιρετικά βροχερός Σεπτέμβρης στα τελευταία 2/3 της διαδρομής, με έναν καιρό που πραγματικά θα πρέπει να έσπασε τα μετεωρολογικά προγνωστικά δεκαετιών. Κι όμως ακόμα κι αυτό έδωσε στο ταξίδι μας εκτός από τον χαρακτήρα της αναψυχής και τον έντονο χαρακτήρα της περιπέτειας, οπλίζοντάς μας με κουράγιο και δύναμη να ανταπεξέλθουμε όλες τις δυσκολίες και να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας.