5 Οκτ 2008

Τετάρτη 24 Σεπ 2008

Μπαίνοντας στον κόσμο της Μάνης [6:48 ώρες, 88 χλμ.]

Η Μάνη είναι ένας ιδιαίτερος κόσμος. Από μεταφορικής απόψεως, όσον αφορά το ποδήλατο οι απόψεις είναι διιστάμενες. Κάποιοι το θεωρούν εξόχως συναρπαστικό, κάποιοι εξόχως μαζοχιστικό. Αιτία φυσικά οι ανηφόρες, λόγω της χάραξης των μικρών στενών δρόμων. Ιδίως για μένα που σέρνω ένα βαρύ τρέιλερ, γνωρίζω εξαρχής ότι θα είναι μια δοκιμασία. Όμως κρατώ το πρώτο: πάντα ονειρευόμουνα να περάσω έστω μία φορά στη ζωή μου τον πυρήνα της Μάνης με ποδήλατο.

Λίγα χιλιόμετρα μετά την Καλαμάτα, αρχίζει το... πανηγύρι με μια ανάβαση για τον Κάμπο. Όσες φορές έχω κάνει τη διαδρομή Καλαμάτας - Αρεόπολης σε αυτό το σημείο πάντα γίνονταν έργα στο δρόμο.


Η παλιά γέφυρα του Κάμπου που κάποτε πέρασα, εκτός λειτουργίας πια λόγω καινούργιου δρόμου.


Ο Κάμπος, στους πρόποδες του Ταϋγέτου, μια εισαγωγή στο μανιάτικο τοπίο.


Η χερσόνησος της Μάνης λουσμένη στη Μεσόγειο.


Τα μανιάτικα σύκα, τα νοστιμότερα του κόσμου.

Στην Καρδαμύλη θα μας συναντήσουν κάποια παιδιά που ασχολούνται με ποδήλατο, θα μας κεράσουν και θα μας πουν πολλά για την περιοχή και τις δραστηριότητές τους.


Ένα ενδιαφέρον γλυπτό στην Καρδαμύλη.






Όταν όλη η Ελλάδα πωλείται, θα γλιτώσει η Μάνη; Μακάρι να τα καταφέρει!

Η χαρακτηριστικότερη συνάντηση της ημέρας είναι ο Mike. Άγγλος, με μια εφταμισάρα Triumph Bonneville, την Bonnie του, ξεκίνησε από το βόρειο άκρο της Σουηδίας και συνεχίζει κάνοντας όλες (μα ΟΛΕΣ) τις ευρωπαϊκές ακτές, περνώντας από όλους τους πολιτισμούς της θάλασσας. Όταν εμείς βρισκόμαστε στο 1948ό μας χιλιόμετρο αυτός βρίσκεται στο 17000ό του. Με ένα εκπληκτικό βρετανικό χιούμορ, αισθάνεται άκρως ευτυχής που σήμερα γνώρισε τους μεγαλύτερους μαζοχιστές της οικουμένης στη Μάνη. Δηλώνει γοητευμένος από έναν τόπο στον οποίο σίγουρα θα ξαναέρθει, και από μία γλώσσα που σίγουρα θα μάθει.






Αυτοπροσωπογραφία ενός μαζοχιστή. Μόνο όσοι έχουν ανέβει τις ανηφόρες της Μάνης με ποδήλατο, και δη σέρνοντας ένα βαρύ τρέιλερ, είναι σε θέση να κατανοήσουν επαρκώς τον τίτλο της φωτογραφίας.


Το συννεφιασμένο Οίτυλο.


Το Νέο Οίτυλο.

Αφού βρούμε στην Αρεόπολη τρόφιμα, προσπερνώντας ένα φαστφουντάδικο με τον τίτλο "Μάνι Μάνι", και γεμίσουμε τα μπουκάλια μας νερό από ένα μαγαζί, θα βρούμε επιτέλους για το βράδυ ένα κτίσμα που μπορεί να μας προστατέψει από τον αέρα και τη βροχή. Το θρίλερ με τον καιρό συνεχίζεται. Ναι, ακόμα και στην ηλιόλουστη Μάνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: