Βρισκόμαστε σε ένα όμορφο μέρος ακριβώς δίπλα στο νερό της λίμνης. Όπως λένε και οι ντόπιοι ο καιρός κρύωσε, η θερμοκρασία πρέπει να είναι γύρω στους 5-6 βαθμούς.
Το πρώτο φως στη λίμνη.
Και πάλι στη σέλλα. Φυσικά θα αποφύγουμε μετά βδελυγμίας τη Νέα Εγνατία, γιατί δεν είναι δρόμος για ποδηλάτες!
Ο Δήμος Ευρυμένων μας υποδέχεται με άφθονα σραφύλια.
Γέφυρα στον ποταμό Καλαμά.
Ο δρόμος Ιωαννίνων - Ηγουμενίτσας έχει μια υποδειγματική χάραξη. Οι στροφές είναι χαραγμένες με τέλειες ακτίνες καμπυλότητας, οι ανηφόρες έχουν ήπιες κλίσεις και οι κατηφόρες είναι απολαυστικές, όλα αυτά μέσα σε ήσυχα καταπράσινα βουνά.
Για 1-2 ώρες περνούν διαρκώς νταλίκες στο αντίθετο ρεύμα βουλγάρικες και τούρκικες. Προφανώς κάποιο φέρρυ τις άδειασε στην Ηγουμενίτσα.
Οδηγικά παρατράγουδα.
Ένας παππούς έβγαλε το εγγόνι του βόλτα.
Νεκρός σκίουρος στο δρόμο. Σε όλη τη διαδρομή μας συναντήσαμε πολλά σκοτωμένα ζώα από τα οχήματα.
Ποδηλάτης στην άκρη του δρόμου.
Ένα μεγάλο έντομο σε λάθος μέρος (στην άσφαλτο).
Τα μέρη προς τη Σαγιάδα είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Κάτω από τα ξεροβούνια του βορρά, οι ελαιώνες και οι πορτοκαλεώνες θυμίζουν τα τοπία της Κέρκυρας.
Η παραλία της Σαγιάδας σε αυτό το άκρο της ελληνικής γης μας υποδέχεται, μια παραλία απέραντη και έρημη αφού λόγω της εποχής δεν έμεινε κανείς. Όλος ο χώρος είναι δικός μας να στήσουμε τις σκηνές μας. Μια αίσθηση ελευθερίας που δεν συγκρίνεται με τίποτα.
Ένα ξύλινο σπιτάκι γίνεται η κουζίνα όπου θα μαγειρέψουμε μια υπέροχη μακαρονάδα με σάλτσα με λαχανικά που βρήκαμε στο χωριό. Θα γευματίσουμε στο ζεστό φως της λάμπας, ενώ η θάλασσα μας νανουρίζει μπροστά από το κρώξιμο ενός γλάρου που κι αυτός ξεχάστηκε όπως και μεις στην έρημη παραλία της Σαγιάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου